Z przełęczy Przegibek
Czupel to najwyższy szczyt Beskidu Małego mierzący 930 m n.p.m. należący do Korony Gór Polski.
Na szczyt Czupla prowadzi kilka szlaków pieszych. Ze względu na wejście z małymi dziećmi wybraliśmy krótki i w naszej opinii najłatwiejszy szlak prowadzący z Przełęczy Przegibek.
Na Przełęczy zaparkowaliśmy na dużym bezpłatnym parkingu i przeszliśmy na drugą stronę ulicy. Przed wejściem na szlak naszym oczom ukazał się pomnik Ofiar Wojny wybudowany w 1996.
Droga za zielonym szlabanem wiodła dość stromo pod górę. Na pierwszy rzut oka pomyśleliśmy, że to jakiś żart. Na szczęście był to tylko kawałek ostrego, no może ostrzejszego dla maluchów, podejścia.
Droga wiodła przez moment szlakiem szerokim przejazdowym po czym znów zwężała i chowała się gdzieś miedzy drzewa. Zdumiewające widoki na Bielsko Białą i okoliczne góry robiły wrażenie.
Po krótkiej chwili doszliśmy do skrzyżowania szlaków i ruszyliśmy w stronę Schroniska Na Magurce Wilkowickiej.
Tuż przed samym schroniskiem można już było odpocząć, zaopatrzyć się w sklepie, podziwiać widoki. Dzieci znalazły tu nawet dla siebie mały plac zabaw.
Po paru minutach doszliśmy do Schroniska PTTK na Magurce Wilkowickiej. Z polany roztaczał się widok na Beskid Śląski, Beskid Mały i Kotlinę Żywiecką.
Zatrzymaliśmy się tylko na krótką chwilę i dalej kontynuowaliśmy trasę na Czupel. Do samego wierzchołka pozostało ok. 45 minut drogi. Najgorsze było za nami.
Od Schroniska droga wiodła szeroką ścieżką przez las. Przewyższenie było nieznaczne, więc bez problemu dzieci pokonały tę trasę.
Przed 1914 przy szlaku z Czupla na Magurkę Wilkowicką, powstało prywatne schronisko turystyczne „Widok na Tatry”, które funkcjonowało do 1967. Budynek spłonął w pożarze i nie został odbudowany. W chwili obecnej na ogrodzonej działce istnieją pozostałości fundamentów.
Czupel
Sam szczyt Czupla jest porośnięty drzewami. W centralnym miejscu znaleźliśmy tabliczkę przyczepioną do drzewa z oznaczeniem szczytu i przynależności do Korony Gór Polski.
Na wschodnim grzbiecie Czupla znajdują się polany, z których widać Babią Górę, Pilsko a nawet Tatry i słowacką Małą Fatrę.
Na szczycie rozbiliśmy mały piknik i po chwili wróciliśmy tą samą ścieżką do Schroniska na Magurce.
Schronisko PTTK na Magurce
Schronisko PTTK na Magurce jest trzecim zbudowanym w tym miejscu schroniskiem. Pierwsze schronisko powstało w 1903 i było zbudowane przez niemieckie towarzystwa turystyczne. Po dwóch latach schronisko spłonęło, zaś w 1907 zostało odbudowane.
Kolejny budynek znów strawił pożar w 1912 roku.
Natomiast w 1914 zostało odbudowane i po wojnie przeszło z rąk niemieckim w ręce polskie.
Po gruntownym remoncie w roku 1973 funkcjonuje w niezmienionym stanie do dnia dzisiejszego.
Wewnątrz budynku znajduje się spora jadalnia, bufet z ciepłymi posiłkami. Przed ladą znaleźliśmy zaschnięte pieczątki. Polecamy poprosić Panią, aby spod lady pożyczyła świeżutką, napełnioną tuszem pieczątkę z wizerunkiem schroniska.
Obok schroniska w drodze na Czupel stał, oddany do użytku w 2011 roku, budynek stanowiący zaplecze dla narciarzy. Na stokach Magurki i sąsiednich szczytów wyznaczono szlaki do narciarstwa biegowego.
Po wizycie na szczycie Magurki powróciliśmy tą sama trasą na przełęcz Przegibek.
Czupel – praktyczne szczegóły
- Czupel ma wysokość 930 m n.p.m.
- Jest najwyższym szczytem Beskidu Małego
- Wierzchołek góry jest praktycznie zalesiony
- Miejsce rozpoczęcia trasy: parking na przełęczy Przegibek
- Szacowany czas przejścia w jedną stronę: 1:46 h
- Czas przejścia z maluchami w obie strony: 5:08 h
- Dystans w obie strony: 9,4 km
- Suma podejść: 416m
- Punkty GOT: 14 (8 do szczytu)
- Alternatywne szlaki : Międzybrodzia Bialskiego – czerwony, Czernichowa – niebieski, Łodygowic – czerwonym, Wilkowic- czarnym, Bielska-Białej przez Magurkę Wilkowicką.
